Η Μάρθα Λαμπίρη - Φεντόρουφ κέρδισε το κοινό, από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε, με τις υποκριτικές της ικανότητες και τον χαρακτήρα της. Πάντα απλή, ευγενική και προσιτή. Φέτος τον χειμώνα πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Λυσσασμένη Γάτα» στο θέατρο Αθηνά, ενσαρκώνοντας τον ρόλο της Μάγκι. Μια γυναίκα που στερείται τον έρωτα και τη μητρότητα, εξαιτίας ενός ατυχήματος του συζύγου της που τον άφησε ανάπηρο και έχει βυθιστεί στο ποτό. Οι κριτικές του κοινού για την Μάρθα και τον ρόλο της, αξιοθαύμαστες. Σάς παραθέτουμε την κριτική της Ναταλίας - Αφροδίτης Τσιουμάνη για τη Μάρθα Λαμπίρη - Φεντόρουφ, η οποία παρακολούθησε την παράσταση «Λυσσασμένη Γάτα» το Σάββατο 26/10.


«Η ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΗ ΓΑΤΑ»


“Κάθομαι στην θέση μου, ξεκινάει η παράσταση και θεωρώ αυτόματα τον εαυτό μου τυχερό, που είχα κλείσει θέση κοντά στην σκηνή, στην αριστερή πλευρά.


Η Μάρθα Λαμπίρη - Φεντόρουφ, όρθια μπροστά μου, μέσα σε ενα υπέροχο φόρεμα. Το πρόσωπο της πανέμορφο, τα μαλλιά της πιασμένα σε κότσο, λουσμένη στο φως.


Ξεκινάει να μιλάει και ανατριχιάζω, γιατί είναι σαν να ακούω την «Άννα», μόνο που δεν είναι εκείνη. Είναι μια άλλη, διαφορετική, η «Μάγκι».


Τα μάτια μου απλά την ακολουθούν παντού. Νομίζω ότι δεν υπήρξε στιγμή, που να μην την κοίταξα, που να απέσυρα το βλέμμα μου από πάνω της. Μου το έκανε αδύνατον.


Η «Μάγκι», μια δυναμική γυναίκα, ακραία ερωτεύσιμη και ελκυστική, ζητάει από τον άντρα της να έρθουν κοντά. Τον ζητάει, τον θέλει, τον αγαπάει και τον χρειάζεται στην ζωή της, παρόλο που εκείνος δίνει περισσότερη σημασία στο ποτό, πάρα σ' εκείνη.


Ένα σας λέω...


Καίγονταν και οι θέσεις που καθόμασταν. Οι εκφράσεις της Μάρθας, η βαθιά φωνή της, η άρθρωση, που έδινε αξία σε κάθε λέξη, τα μάτια της που γίνονταν ελαφίσια συνέχεια...


Περιττό να σας πω ότι η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Κάποια στιγμή, έκανε έναν υπέροχο μονόλογο και τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της ποτάμι. Έτσι, αβίαστα, βράχηκαν τα μάγουλά της. Το περπάτημά της δυναμικό, σταθερό, τα τακούνια της έβγαζαν έναν ερωτικό ήχο στο σανίδι.


Γενικότερα, από την πρώτη της ατάκα μέχρι την τελευταία ήταν ένα ΠΟΙΗΜΑ. Ανελέητα ελκυστική. Έτσι θα την χαρακτήριζα.


Πραγματικά, πρέπει να την δείτε σε αυτή την παράσταση. Θα αισθανθείτε ότι θα σας παρασύρει σ' έναν χορό ερωτικό, σε μια άκρατη έλξη.


Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης! Όμορφες ερμηνείες, με δράμα και χιούμορ μέσα! Μια παράσταση που κυλάει σαν νερό, σε προβληματίζει, αλλά δεν σε βαραίνει ιδιαίτερα! Την συστήνω σε όλες και όλους!»


Πηγή: Pag1devmenoi